Przybycie do nowego kraju to zawsze wielka zmiana. Dotyczy to nie tylko zmiany otoczenia, ale także konieczności zmierzenia się z innym systemem prawnym, edukacyjnym oraz zdrowotnym. Dla imigrantów, system opieki zdrowotnej w nowym miejscu zamieszkania może być jednym z największych wyzwań, szczególnie jeśli odbiega od tego, do którego byli przyzwyczajeni. Opowieść jednej z imigrantek może rzucić nowe światło na to jak rozmaite są te doświadczenia i jak wiele mogą nas nauczyć.

Nowe Horyzonty: Wrażenia Imigrantki

Marta, która przeniosła się do Polski z Ukrainy pięć lat temu, początkowo czuła się zagubiona w polskim systemie opieki zdrowotnej. Używane procedury, sposób komunikacji ze służbą zdrowia oraz ogólna organizacja opieki medycznej znacznie różniły się od tych, które znała z ojczyzny. „Pierwsze wizyty u lekarza były dla mnie szokiem. Musiałam nauczyć się nie tylko języka, ale również tego, jak tutaj funkcjonuje system zdrowotny”, wspomina Marta. Z czasem jednak zaczęła doceniać zalety takiego podejścia – dostępność specjalistów i nowoczesnych metod leczenia stały się dla niej synonimami bezpieczeństwa i zaufania.

Co interesujące, takie przemyślenia są wspólne dla wielu imigrantów, którzy często po początkowym etapie dezorientacji znajdują w polskim systemie zdrowotnym więcej zalet niż wad. Uznają oni przede wszystkim profesjonalizm medyczny i coraz lepszą organizację usług.

Barierki Kulturowe i Językowe w Dostępie do Zdrowia

Problemami, na które często narzekają nie tylko imigranci, ale wszyscy obcokrajowcy próbujący odnaleźć się w polskim systemie zdrowotnym są bariery językowe i kulturowe. Nawet mówiąc po polsku Marta miała trudności ze zrozumieniem niektórych terminów medycznych czy proceduralnych aspektów leczenia. „Często musiałam korzystać z pomocy przyjaciół lub tłumacza online, aby dokładnie rozumieć polecenia lekarza lub działanie przepisywanych mi leków”, dzieli się swoimi doświadczeniami Marta.

Dodatkowo występuje problem najlepszego dostosowania metody leczenia odpowiednich do kultury pacjenta – co w rzeczywistości jest globalnym wyzwaniem dla wielonarodowych społeczeństw. Na przykład inna dieta czy różne podejście do naturalnych metod leczniczych mogą wymagać od lekarzy większej elastyczności oraz otwartości na inne niż typowo zachodnie metody terapii.

Zderzenie Systemów: Opieka Zdrowotna z Perspektywy Przybysza

Z perspektywy osoby przybyłej ogromne znaczenie ma również porównanie systemu opieki zdrowotnej kraju pochodzenia i kraju przyjęcia. Pomimo początkowych trudności Marta zauważyła wiele różnic między ukraińską a polską opieką zdrowotną: „W Polsce system jest bardziej uporządkowany i funkcjonuje na wyższym poziomie technologicznym”. Mówi jednak też o pewnych aspektach ukraińskiego podejścia do pacjenta jako człowieka – czasami bardziej osobistego i mniej formalnego – które ceni sobie równie wysoko.

Faktem jest też to że imigranci dzięki swoim unikalnym doświadczeniom mogą wnosić wartościowe spostrzeżenia dotyczące możliwości usprawnienia lokalnych systemów opieki zdrowotnej. Jako że stają oni pomiędzy dwoma kulturami medycznymi potrafią widzieć kluczowe zalety i niedociągnięcia każdego z nich – to ważne źródło informacji zarówno dla decydentów jak i pracowników służby zdrowia chcących podnosić jakość usług medycznych.

Opisując życiowe perypetie Marty można pokazać aktualny obraz wyzwań oraz możliwości wynikających ze zmiany kraju zamieszkania także przez pryzmat dostępu i jakości świadczeń zdrowotnych. To także cenny głos w dyskusji o tym jak uczynić opiekę zdrowotną bardziej efektywną i dostosowaną do potrzeb wszystkich użytkowników – zarówno rodowitych mieszkańców, jak i nowoprzybyłych imigrantów.